ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻓﺎﺿﻼب ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﺤﯿﻂ زﯾﺴﺖ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص آب ﻫﺎي ﺳﻄﺤﯽ و زﯾﺮ زﻣﯿﻨﯽ ﻣﺨﺎﻃﺮات و ﻣﻌﻀﻼت ﻋﻤﺪه اي را ﺑﺮاي اﻧﺴﺎن اﯾﺠﺎد ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﺨﻠﯿﻪ ﻓﺎﺿﻼب ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﯽ ﺑﺪون ﺗﺼﻔﯿﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻪ ﺷﺒﮑﻪ ﻓﺎﺿﻼب شهري براي انسان و محیط زیست خطرات عدیده اي دارد لذا عدم وجود تصفیه خانه فاضلاب فعال در بیمارستان ها نگرانی بزرگی محسوب میشود.
بنا بر این اخذ سیاست هایی براي احداث سیستم تصفیه فاضلاب در کلیه بیمارستان ها و بهره برداري آن توسط شرکت ها و افراد متخصص در این زمینه، کلرزنی فاضلاب خام (و در صورت امکان فاضلاب تصفیه شده) جهت کاهش بار آلودگی ورودي به شبکه جمع آوري و تصفیه خانه فاضلاب شهري، نظارت کافی مسؤلین بهداشتی، شرکت آب و فاضلاب و دیگر سازمان هاي مرتبط از جمله موادي است که می تواند در جهت برآورده کردن استانداردهاي لازم در یک بیمارستان و استقرار سیستم مدیریت زیست محیطی (ISO 14000) در تنظیم فرآیندهاي مدیریت جهت ارتقاء کیفیت دفع فاضلاب بیمارستان ها بسیار مؤثر باشد .
توسعه شهرها و افزایش جمعیت آن ها و گسترش صنایع، روز به روز بر اهمیت کنترل آلودگی محیط زیست افزوده می شود. فاضلاب ها یکی از عوامل آلودگی محیط زیست هستند که باید آن ها را به طریق بهداشتی جمع آوري، تصفیه و در صورت امکان، مجدداً به گردش آب در طبیعت برگرداند. فاضلاب بیمارستان ها به دلایل متعددي نسبت به فاضلاب شهري داراي اهمیت ویژه اي است.بیمارستان ها، حجم قابل توجهی از آب هر اجتماع را به مصرف می رسانند، با وجود این که میزان سرانه مصرف آب در مصارف خانگی در حدود 100تا 200 لیتر به ازاي هر نفر است، اما به طور کلی این میزان در بیمارستان ها در گستره 350تا 1400لیتر در روز به ازاي هر تخت گزارش شده است.
البته مقدار تولید فاضلاب بیمارستانی در اجتماعات مختلف متفاوت است. سرانه تولید فاضلاب در بیمارستان هاي امریکا 1000لیتر در روز به ازاي هر تخت برآورد شده است،این مقدار در کشور ایران به طور متوسط 745لیتر در روز به ازاي هر تخت، به
طوري که در بیمارستان هاي تهران براي بیمارستان هاي تا 400تخت، 1300لیتر و براي بیمارستان هاي بزرگ لیتر و به طور میانگین براي بیمارستان هاي استان هرمزگان این میزان 362لیتر به ازاي هر تخت برآورد شده است.
فاضلاب خروجی بیمارستان ها ممکن است داراي انواع میکروارگانیسم هاي بیماري زا و مواد دارویی، سایر مواد سمی خطرناك، مواد زاید جامد، مواد شیمیایی پرتوزا و ایزوتوپ هاي رادیواکتیو باشد. تخلیه و راه یابی این مواد به محیط زیست انسانی به خصوص آب هاي سطحی و زیرزمینی، مخاطرات و معضلات عمده اي را براي انسان ایجاد می نماید. لذا ضرورت دارد که از وضعیت خروجی فاضلاب بیمارستان ها اطلاع دقیق و صحیح داشته باشیم و تمهیدات لازم براي جلوگیري از ورود فاضلاب بیمارستانی بدون تصفیه به محیط زیست اندیشیده و از دفع آن ها به آب هاي سطحی و زیر زمینی که موجب آلودگی و در نتیجه اشاعه بیماري در بین افراد سالم جامعه می شود جلوگیري شود. تحقیقات ویروس شناسی صورت گرفته بر روي آب هاي سطحی آلوده به فاضلاب وجود(انتروویروس) انواع دیگر ویروس ها مثل(آدنوویروس) را در فاضلاب بیمارستانی به اثبات رسانیده است. به علاوه بررسی ها بر روي فاضلاب بیمارستانی وجود مقادیر زیاد کلر و فلزات سنگین مثل جیوه و نقره را اثبات کرده است.