دامنه تغییرات کل جامدات محلول TDS در اب دریاها از 35100 میلی گرم در لیتر در حالت استاندارد تا بیش از 46000 میلی گرم درلیتر در خلیج فارس است . به منظور تولید آب قابل استفاده برای مصرف بشر باید بیش از 5/98 درصد از این نمک ها خارج شوند.

تمام فرایند های آب شیرین کن شامل دو نوع آب خروجی است .یکی جریان آب شیرین تولیدی که در اصل همان آب تصفیه شده می باشد و دیگری جریان پساب غلیظ شده آب نمک می باشد. که شامل آب به همراه نمک خارج شده از آب تولید شده است. اگر چه از نظر فنی صحیح نمی باشد , اما در فرایند آب شیرین کن عبارت شوراب به جای پساب غلیظ شده آب نمک به کار می رود در واحدهای آب شیرین کن عبارت شوراب به جای پساب غلیظ شده آب نمک به کار می رود در واحدهای آب شیرین کن (آب دریا) غلظت نمک در آب نمک خروجی می تواند تا بیش از دو برابر غلظت نمک در آب دریا باشد .

از آنجا که تأسیسات آب شیرین کن ها در نزدیکی دریا واقع شده اند پساب غلیظ شده از واحد آب شیرین کن معمولا" بدون ایجاد مشکلی به دریا تخلیه می شود و این آب به سرعت با حجم زیادی از آب موجود رقیق می شود.

روش اسمز معکوس اقتصادی ترین و کاربردی ترین روش برای شیرین سازی آب دریا (حذف ذرات جامد محلول) می باشد. روش های دیگر همانند روش تقطیر چندگانه یا MED که از طریق تبخیر آب عمل شیرین سازی را انجام می دهد نیز کاربردی هستند.